Arabizmi se često smatraju posrednim pojmovima posuđenicama iz arapskog jezika. Većina ovih uvjeta posudbe potječe iz osmansko-turskog, koji je bio primarni jezik islamske civilizacije i imao je dubok utjecaj na našu kolektivnu kulturu, duhovnu i materijalnu. Zbog toga se ti arabizmi ponekad nazivaju turcizmima, osmanizmima ili orijentalizmima. Iznenađujuće je koliko često koristimo riječi koje su posuđene iz ovog jezika, a da toga nismo ni svjesni.

 

 

 

Turski jezik je integrirao veliki broj arapskih korijena, koji su prošli kroz različite fonetske i semantičke transformacije. Primarni izvori ovih korijena su arapske imenice i pridjevi. Na primjer, turska riječ za “trgovinu” (dukkan) izvedena je iz arapske riječi “dukkān”. Slično tome, turska riječ za “zanat” (sanat) može se pratiti do arapske riječi “sana'” što znači “stvaranje”. Druge arapske riječi, kao što su “sat” (turski saat) i “sevap” (turski sevap) također su asimilirane u turski, pri čemu “sat” potječe od “sā’a”, a “sevap” od “tawāb”. Riječ “kebab” (turski kebap) također je arapskog porijekla. Turski jezik je asimilirao mnoge arapske riječi, kao što su “kabab”, “cef/ceif”, “pehar”, “fukara” i “džep”. Te su riječi uključene u tursku gramatiku, što ponekad dovodi do stvaranja novih riječi dodavanjem turskih morfema. Na primjer, riječ “hajiluk” nastala je od “hağğ”, a pojavili su se novi termini vezani za mjerenje vremena i majstorstvo.

 

 

 

Unatoč ženskom rodu, određene arapske riječi u turskom jeziku gramatički se klasificiraju kao muški ili srednji rod. Na primjer, “sudnji dan” implicira nered, a “amanet” se odnosi na savez. Osim toga, neke imenice su u srpskom jeziku podvrgnute obradi u jednini, iako su u arapskom množini. Primjeri su toga arapska prekinuta množina “esnaf” i arapski aktivni particip “muslim”, koji označava poslušnost Bogu, s perzijskim sufiksom “-ān” koji je dodan da označi pluralizam za razumna bića. Srpski rječnik sadrži nekoliko arabizama, ali većina njih su islamizmi. Ovi islamizmi su tehnički izrazi koji se odnose na vjerske prakse i običaje muslimana, kao i pravne terminologije. Osim upotrebe u tehničkom jeziku, posuđene arapske riječi također su našle svoj put u svakodnevni jezik. Arapski je obogatio naš jezik dajući nam stotine vlastitih imenica od kojih su mnoge pretvorene u prezimena, poput Ahmedović, Ahmetović, Ahmetagić, Hasanović, Hasanagić, Hasanbegović i tako dalje. Nadalje, arapske riječi su uvedene u naš jezik preko evropskih jezika, posebno u oblasti prirodnih nauka. Na primjer, “algebra” je izvedena iz “al-ğabr,” što znači “sastavljanje”, “alkohol” dolazi od “al-kuhūl,” “cifra” iz “sifr,” što znači “nula,” i “sirup” izvedeno je od “šarāb”, što znači “piće”.