Trazio Crnogorac posao. I kaže ti on:
– “Daj mi neki poso, al’ da nista ne radim.”I tako ti on nađe poso portira na groblju. Nakon 2 dana dadne on otkaz.
Kaže mu otac:
– “Sokole sto dade otkaz, jadan nebio?”
A on mu odgovori:– “Ma j**em ti takav poso svi leže, ja jedini radim!”
BONUS TEKST
Zanimljivost o Bioluminiscenciji: Osvetljavanje Tamnog Svetla Prirode
Bioluminiscencija je fascinantna pojava u prirodi koja se odnosi na sposobnost nekih organizama da proizvode svetlost. Ova svetlost, koja se emituje u mraku, može biti spektakularna i čarobna, a njen uzrok je hemijska reakcija unutar tela tih organizama. Bioluminiscencija se može posmatrati kao jedno od najzanimljivijih čuda prirode, iako nije široko poznata kao fenomen poput aurora borealis ili velike migracije ptica.
Fenomen bioluminiscencije može se videti u različitim ekosistemima, uključujući okeane, šume i pećine. Najpoznatiji primeri bioluminiscencije dolaze iz morskog sveta. Različite vrste meduza, rakova, riba i mikroskopskih organizama, poput fitoplanktona, poseduju sposobnost da emituju svetlost. Ova sposobnost se obično koristi za privlačenje plena, odbijanje predatora ili privlačenje partnera za razmnožavanje.
Jedan od najzanimljivijih primera bioluminiscencije je fenomen poznat kao “plava svetlost” ili “plava plima”. Ovo se dešava kada ogromne količine mikroskopskih organizama, poput dinoflagelata, emituju svetlost u kontaktu s vodom. Ova pojava može stvoriti nevjerojatne svetlosne efekte u okeanima, koji su vidljivi noću. Kada se talasi prelamaju ili kada je voda uzburkana, može se videti spektakularan plavi sjaj, što može izgledati kao da okean svetli u mraku.
U šumama, bioluminiscencija je često prisutna u obliku svetlosnih insekata poput krijesnica. Ove svetlosne mušice koriste svetlost kao signal za privlačenje partnera. Svaka vrsta krijesnica ima jedinstven obrazac svetlosnog signala koji koristi za komunikaciju, a ove svetlosne tačke u noćnim šumama mogu izgledati kao magične.
U pećinama i vlažnim područjima, bioluminiscencija je prisutna kod nekih gljiva. Ove bioluminiscentne gljive emituju svetlost iz svojih sporica, što može pomoći u privlačenju insekata koji pomažu u rasprostranjivanju njihovih spora. Ova svetlost je rezultat hemijske reakcije između enzima, poznatih kao luciferaze, i molekula poznatih kao luciferini.
Bioluminiscencija nije samo estetski zanimljiva; ona ima i naučne i ekološke značaje. Naučnici proučavaju ovaj fenomen kako bi razumeli osnovne procese biološke svetlosti i kako bi razvili primene u medicini i tehnologiji. Na primer, bioluminiscentne proteine se koriste u laboratorijskim testovima kao indikatori za različite biološke procese.
U industriji, bioluminiscencija je inspirisala razvoj novih tehnologija, uključujući razvoj bioluminiscentnih markera u istraživačkim laboratorijama i aplikacija u medicinskim istraživanjima. Ovi markeri mogu pomoći u praćenju određenih molekula i procesa u živim organizmima, pružajući važne informacije o biološkim funkcijama i bolestima.
U konačnici, bioluminiscencija je više od samo prirodnog fenomena; ona je i podsećanje na to koliko su prirodni svet i njegovi mehanizmi složeni i očaravajući. Razumevanje i proučavanje bioluminiscencije omogućava nam da cenimo ne samo lepotu prirodnog sveta, već i kako inovacije inspirisane prirodom mogu imati stvaran uticaj na naš život.
DODATNI TEKST
Jedna od najpoznatijih podvodnih rijeka je tzv. “Cenote Angelita” u Meksiku, koja je zapravo podvodna pećina s rijekom sumporne kiseline koja teče njenim dnom. Ovaj prizor je toliko nevjerojatan da izgleda kao scena iz fantastičnog filma – na dubini od oko 30 metara, ronioci ulaze u sloj guste, tamne vode koji nalikuje rijeci. Ispod tog sloja, rijeka teče kroz šumu prepunu mrtvog drveća, stvarajući zapanjujući kontrast s kristalno čistom vodom koja okružuje ovaj fenomen.
Ronioci koji su imali priliku da zaronju u ove podvodne rijeke često opisuju iskustvo kao nešto potpuno nestvarno, gotovo kao da plove kroz paralelni svijet. Miješanje vode različite gustoće stvara iluziju oblaka koji plutaju ispod površine, dok se vegetacija čini kao da izrasta iz dna te “rijeke”.
Ove podvodne rijeke predstavljaju fascinantan primjer kako priroda može stvarati nevjerojatne i neočekivane pejzaže. One su također važna istraživačka područja, jer mogu pomoći naučnicima da bolje razumiju složene interakcije između slatke i slane vode, kao i procese koji oblikuju naš planet.
