Nedeljko Tomušilović, poznat kao Goršatk, izabrao je ekstremni životni put krajem prošlog veka, odlučivši se da živi u divljini, daleko od civilizacije, u zemunici u Dugom Polju kod Modriče, već 41 godinu. U svom divljem domu, uglavnom živi sam, jedino u društvu jednog mačeta s kojim dijeli hranu, dok ga brat povremeno posjećuje, a informacije o svijetu dobija preko radija. Nedeljko, koji ima 70 godina, već četiri decenije odoleva civilizaciji.
Nedeljko je žitelj planinskog predjela koji je osamdesetih godina odlučio da se povuče iz civilizacije i živi samotnjačkim životom. Zbog bolesti koje ga muče, za sebe kaže da je umro, ali da još uvijek nije sahranjen. Iako je bio oženjen i ima sina, ćerku i unuke, Nedeljko nema porodičnu trpezu niti porodični život. Poslije smrti Josipa Broza Tita i raspada Jugoslavije, odlučio je da se oprosti od svijeta i nastavi živjeti pod vedrim nebom, u kući od blata i u društvu divljih životinja. Nedeljko tvrdi da je završio osnovnu školu i naučio zanat korpara.
Njegov životni prostor smatra svojom vlasništvom. Iako mu brat povremeno donosi hranu, Nedeljko kaže da nije navikao na posjete i ljude, te da se nervozan osjeća kada mu netko dolazi. Nedeljko se oslanja na svoje voćnjake od jabuka i grožđa za hranu, a smatra da je sve što se dešava u svijetu “poremećeno”. Iako se suočava s izolacijom i neodobravanjem drugih, Nedeljko ne žali za svojim načinom života, a izražava želju da se Jugoslavija ponovo uspostavi, stavljajući bodljikavu žicu na granice.
Njegova zemunica ima samo jednu prostoriju s osnovnim namještajem, a Nedeljko sluša radio i povremeno crta, što mu pruža zadovoljstvo. Smatra da će ostaviti iza sebe kolibu kao simbol da uvijek možeš imati nešto u životu. Poznat je kao Neđo, a kad su ga pitali za pravo ime, zastao je, kao da je zaboravio, i nije odmah mogao da se sjeti.
BONUS TEKST
Propolis je prirodni pčelinji proizvod koji pčele sakupljaju sa biljaka i koriste kao zaštitno sredstvo za svoje košnice. On se koristi za prekrivanje unutrašnjih zidova košnica kako bi ih sterilisali, osigurali od vlage i izolovali od eventualnih nepoželjnih posjetilaca, poput drugih insekata. Primarni izvori propolisa su smole koje se nalaze na određenim stablima poput smreke, jele, bora, trešnje, kruške, i drugih.
Propolis sadrži oko 200 različitih sastojaka, od kojih čak 75 ima farmakološki i biološki značaj. Među najistaknutijim sastojcima su eterična ulja, flavonoidi, oligoelementi, vitamini, minerali, cvetni prah, smola, vosak i biljni balzam.
Kada je temperatura ispod 15 stepeni, propolis je u čvrstom stanju, dok se oko 20 stepeni počinje omekšavati i postaje ljepljiv na dodir. Topi se na temperaturi od 80 stepeni Celzijusa. Propolis se rastvara u alkoholu, vodi, eteru i hloroformu, a stepen njegove rastvorljivosti raste sa povećanjem temperature.
U medicinske svrhe, propolis se uglavnom ne koristi u čistom obliku, već u obliku rastvora, često u koncentracijama od 10%, 20% ili 30% alkohola. Može se nabaviti u prodavnicama zdrave hrane ili kod pčelara, a takođe ga je moguće i samostalno pripremiti.
Lekovita svojstva propolisa su široko poznata i cijene ih kako alternativna tako i konvencionalna medicina. Propolis je prirodni antibiotik i anestetik, poznat po antibakterijskim, antivirusnim i protivupalnim svojstvima. Koristi se za lečenje raznih stanja kao što su infekcije disajnih i crevnih organa, unutrašnji paraziti, upale u ustima, paradentoza, akne, ekcemi, opekotine, zaštita jetre, jačanje imuniteta, ublažavanje bola i mnoge druge tegobe.
Zbog svojih svojstava regeneracije tkiva i antiseptičkog djelovanja, propolis se često koristi u kozmetičkoj industriji. Takođe, mnogi preparati za uklanjanje bradavica i kurjeg oka temelje se na propolisu. Može se naći u sastavu kvalitetnih pasta za zube i drugih kozmetičkih proizvoda.
Lecenje propolisom je obično sigurno pod uslovom da se pridržavate propisane doze i uputstva za upotrebu. Međutim, osobe alergične na pčelinje proizvode trebale bi izbjegavati upotrebu propolisa, jer može doći do alergijskih reakcija.
