Sofka Nikolić, često opisivana kao sjajna zvezda predratne Jugoslavije, rođena je 1907. godine u pitoresknom selu Tabanovići blizu Šapca. Još kao veoma mlada, Sofka je otkrila svoj neosporni muzički talenat i odmah je odlučila da je muzika njen životni poziv, osvajajući srca mnogih u rekordno kratkom vremenu.
- Njeno prvo pojavljivanje pred beogradskom publikom dogodilo se kada je imala samo 20 godina, na sceni kafane “Bumskeler”. Njeni nastupi donosili su nezapamćene honorare za to doba, a ubrzo su stigli veliki hitovi kao što su “Cojle Manojle” i “Kolika je Jahorina planina”. Ponude za nastupe stizale su jedna za drugom, te je Sofka gotovo svako veče bila na sceni, snimivši čak 55 pesama za samo godinu i po dana. Njen glas nije se čuo samo unutar granica Jugoslavije već je odjekivao i van njenih granica – od Budimpešte, preko Beča i Berlina, pa sve do Pariza.
Priče o Sofkinom uticaju su brojne, poput one o Aleksu Šantiću koji je, navodno, plakao uz njene pesme, ili o Nušiću i Raši Plaoviću koji su trošili poslednje novčiće kako bi slušali njen nastup u kafanama širom kraljevine Jugoslavije.
- Saša Spasojević, istraživač predratne muzike, ističe Sofku kao prvu estradnu zvezdu, nazivajući je kraljicom predratne narodne muzike. Međutim, nije izostala ni pažnja medija koji su je pratile u stopu, a firme su se takmičile koja će više platiti da je vidi kako peva čak i iste pesme po deset puta.
Sofkin privatni život je takođe bio predmet javnosti, s njom su se vezivali skandali i razvodi. Tragedija je zadesila Sofku kada joj je umrla ćerka 1936. godine, događaj koji je ostavio neizbrisiv trag na njenu dušu i život. Povukla se u Bijeljinu, gde je živela sa majkom.
U kasnijim godinama, Sofka se vratila u Beograd, ali njene kasnije pojave na sceni bile su samo bleda senka njene nekadašnje slave. Preminula je 1982. godine u staračkom domu u Banji Koviljači, ostavljajući za sobom nasleđe koje se i danas pamti. U znak sećanja na nju, jedan sokak u Bijeljini nosi njeno ime.
BONUS TEKST
LimUn (Citrus limon) je zimzeleno stablo koje potječe iz Azije, ali se danas uzgaja diljem svijeta zbog svojih osvježavajućih plodova i ljekovitih svojstava. Evo nekoliko zanimljivih činjenica o limunu:
Porijeklo i rasprostranjenost: Limun potječe iz regije sjeveroistočne Indije, ali je danas rasprostranjen u mnogim tropskim i suptropskim područjima svijeta. Glavni proizvođači limuna su Indija, Meksiko, Argentina, Brazil, Španjolska, i Sjedinjene Američke Države.
Botaničke karakteristike: Limunovo stablo može narasti do visine od 3 do 6 metara. Plodovi limuna su ovalnog ili eliptičnog oblika, sa žutom kožicom koja postaje sve tamnija kako plod sazrijeva.
Hranjiva vrijednost: Limun je bogat vitaminom C, antioksidansima i vlaknima. Također sadrži vitamine B kompleksa, kao što su tiamin, riboflavin i niacin, te minerale poput kalija, magnezija i kalcija.
Ljekovita svojstva: Limun se tradicionalno koristi u narodnoj medicini zbog svojih brojnih ljekovitih svojstava. Sok od limuna može pomoći u detoksikaciji tijela, poticanju probave, jačanju imunološkog sustava te regulaciji pH ravnoteže u tijelu.
Kulinarstvo: Limun se često koristi u kulinarstvu za dodavanje okusa jelima i pićima. Sok od limuna koristi se u marinadama, umacima, desertima, salatama i pićima kao što su limunada i čaj od limuna.
Kozmetika: Limun se često koristi u kozmetičkim proizvodima zbog svojih adstrigentnih svojstava. Limunov sok može posvijetliti kožu, ukloniti višak masnoće i smanjiti pojavu akni.
Ekološki utjecaj: Limunova kora može se koristiti kao prirodno sredstvo za čišćenje jer sadrži limunsku kiselinu koja je učinkovita u uklanjanju mrlja i dezinfekciji površina.
Limun je višenamjenski plod s raznovrsnim primjenama u kulinarstvu, medicini i kozmetici. Međutim, treba imati na umu da se limun može konzumirati u umjerenim količinama, jer prekomjerna konzumacija kiselog voća može negativno utjecati na zubnu caklinu.
