Anabela Atijas, poznata pevačica, rođena kao Bukva, prešla je iz muslimanske u pravoslavnu veru 2010. godine. Ova odluka je, prema njenim rečima, bila veoma lična i intimna, i donela joj je mir i spokoj. Svoje novo verovanje je potvrdila u krugu najbližih, daleko od očiju javnosti.
Anabela se 2012. godine udala za biznismena Andreja Atijasa, pripadnika jevrejske zajednice Sefarda, s kojim ima ćerku Blankicu, po junakinji serije „Miris kiše na Balkanu“. Iznenadilo je mnoge što je njen otac Ahmed Bukva podržao Anabelinu odluku o promeni vere, ističući da je uvek bio uz nju kad god je smatrala da je nešto dobro za nju.
- Andrej Atijas, njen suprug, želi da obnovi tradiciju svoje vere i da njihovu ćerku odgajaju u tom duhu, uključujući učenje ladina, jezika mešavine španskog i hebrejskog. Anabela je odrasla u Goraždu kao jedino dete svojih roditelja Jadranke i Ahmeda, koji su se razdvojili kada je imala tri godine. Nakon razvoda, ostala je sa ocem, koji je izbegavao negativne komentare o njenoj majci, što joj je kasnije pomoglo da oprosti svojoj majci.
Njena mladost je obeležena ljubavlju prema pokojnom Nikoli, s kojim je imala poseban odnos koji nikada nije zaboravila. Nikola je poginuo u ratu, što je ostavilo dubok trag na Anabeli. Nakon toga, preselila se u Sarajevo gde je upisala turističku školu, a zatim i gimnaziju. Anabela je imala turbulentnu ljubavnu prošlost; bila je u braku sa Gagijem Đoganijem, od kojeg se razvela zbog njegovih problema s drogom. Sa Gagijem ima dve ćerke, Lunu i Ninu.
Nakon razvoda, Anabela je upoznala Andreja, s kojim je stvorila novu porodicu. Njihova veza je bila ispunjena izazovima, ali su zajedno prevazišli mnoge prepreke, uključujući Andrejeve borbe s alkoholizmom. Anabela veruje da su njih dvoje karmički povezani, i da su se našli da bi zajedno iscelili delove sebe. Iako su formalno okončali svoj brak, Anabela ističe da su ostali u dobrim odnosima i da ljubavi i poštovanja među njima nije nestalo.
Pored ljubavi prema porodici, Anabela takođe naglašava važnost odnosa sa svojim sestrama, Aida i Romanela, koje opisuje kao svoje “sjajne zvezdice”. Kroz sve izazove i promene, Anabela pokazuje kako ljubav, podrška i razumevanje mogu prevazići sve prepreke i stvoriti čvrste porodične veze. Anabelina priča je priča o otkriću identiteta, ličnom rastu i važnosti porodice, prijateljstva i međusobnog poštovanja u životu.
BONUS TEKST
Jeste li znali da su neki od najstarijih poznatih predmeta u ljudskoj povijesti zapravo igračke? Ove drevne igračke otkrivaju mnogo o kulturi i društvu u različitim vremenima. Na primjer, najstarija poznata igračka je drveni konjić, datiran iz 2000. godine prije nove ere, pronađen u antičkom Egiptu. Osim što je služio kao igračka, bio je i simbol snage i prestiža.
Također, arheološka istraživanja u Mesopotamiji otkrila su niz igračaka koje su se koristile prije više od 4000 godina. Ove igračke uključivale su lutke, vojne figure i razne druge oblike koji su se koristili u igri i obuci djece. U drevnoj Grčkoj, igračke su bile korištene kako bi se podučila djeca o važnosti fizičke aktivnosti, a mnoge su bile izrađene od prirodnih materijala poput drveta i gline.
Čak i u srednjem vijeku, igračke su imale svoje mjesto, ali su često bile rezervirane za bogatu djecu. S razvojem industrijske revolucije, igračke su postale dostupnije široj publici, a danas imamo igračkama koje su sofisticirane i edukativne. Od tradicionalnih drvenih igračaka do modernih tehnoloških naprava, igračke su oduvijek igrale ključnu ulogu u razvoju djece, potičući kreativnost, maštu i socijalne vještine. Ova evolucija igračaka pokazuje koliko su one važne ne samo za zabavu, već i za učenje i razvoj.
