Ho Van Lang i njegov otac su proveli čitave četiri decenije u divljini Vijetnama, daleko od civilizacije i savremenog načina života. Ova neobična priča potiče iz vremena Vijetnamskog rata, kada su otac i sin odlučili pobeći od strahota rata i započeti život u džungli. Njihov miran život u prirodi je narušen kada je njihov dom uništila američka bomba, odnoseći život Langovoj majci i dvoje njegove braće i sestara.
Često nazivan “Tarzanom iz stvarnog života”, Lang je preživeo više od 40 godina u divljini, razvijajući veštine lova, izgradnje skloništa i samoodbrane. Njihov način života se oslanjao na plodove i manioku iz šume, uzgajanje kukuruza te lov na različite životinje poput pacova, zmija, guštera, majmuna i meda. Njihova odeća, napravljena od kore drveta, i koliba podignuta pet metara iznad zemlje bili su znakovi prilagođavanja divljinskom životu.
Ovaj neobičan život je promenjen kada su ih pronašli i vratili u civilizaciju. Otac je gajio strah od povratka među ljude, smatrajući da rat još uvek nije završen. Lang, koji do tog trenutka nije znao za postojanje žena, suočio se s izazovom prilagođavanja društvenom okruženju.
Nažalost, Lang je preminuo od raka jetre u 52. godini, suočavajući se s “fatalnim posledicama” modernog života nakon povratka u civilizaciju 2013. godine. Unatoč izazovima s prilagođavanjem, njegov jedinstveni život ostavlja snažan utisak na ljude koji su ga upoznali i istraživali njegovu neobičnu priču.Nedostatak socijalnih veština bio je izazov s kojim se Lang suočavao osam godina nakon povratka, te je opisivan kao osoba koja je zarobljena u telu muškarca, ne razumeći koncept normalnog života.
