Božidar Stošić, poznat po svojim izvanrednim ulogama u domaćoj kinematografiji, nije bio prisutan u popularnoj seriji “Bolji život”, što je bila posledica njegovog sukoba sa Miodragom Petrovićem Čkaljom. Iako je Božidar bio jedan od omiljenih glumaca Siniše Pavića, koji je bio odgovoran za ovu kultnu seriju, njegova odsutnost u seriji je vezana za Čkaljinu poznatu “crnu listu” glumaca s kojima nije želeo da sarađuje.
Miodrag Petrović Čkalja je bio jedan od najvoljenijih i najcenjenijih glumaca na Balkanu, poznat po svojim briljantnim ulogama u komedijama kao što su “Kamiondžije” i “Vruć vetar”. Iako je bio izuzetno talentovan i omiljen, Čkalja je imao specifične preferencije kada je u pitanju saradnja s kolegama glumcima.
- Ova preferencija se manifestovala u njegovoj poznatoj “crnoj listi”, koja je uključivala glumce s kojima nije želeo da deli ekran. Na toj listi našao se i Božidar Stošić.
Prema rečima Božidara Stošića, koji je postao poznat po ulogama kao što su Srećko Šljivić iz serije “Srećni ljudi” i Đorđe Stamenković Mačak iz “Porodičnog blaga”, sukob sa Čkaljom dogodio se tokom saveta Beogradskog dramskog pozorišta. Stošić je istakao da je Čkalja bio veoma popularan i da je zbog toga često bio pod velikim pritiskom.
Sukob između njih bio je rezultat nesuglasica koje su se javile tokom tog perioda, što je na kraju dovelo do toga da Božidar nije bio deo serije “Bolji život”.
- Iako je Stošić bio jedan od najvažnijih i najcenjenijih glumaca u bivšoj Jugoslaviji, njegova karijera je trpela zbog sukoba sa Čkaljom. Nažalost, Božidar Stošić je preminuo 2018. godine u 82. godini života. Njegova smrt je bila velika izgubljenost za domaću kinematografiju, a mnogi su iznenađeni saznanjem da je Stošić do poslednjeg trenutka skrivao svoju bolest.
Poznata glumica Seka Sablić je izrazila svoje žaljenje zbog gubitka, naglašavajući da je Stošić bio značajan deo njenog života i da je njegov odlazak bio duboko tužan trenutak.
BONUS TEKST
Jedan od najzanimljivijih fenomena u svetu prirode je fenomen bioluminiscencije, koji se može posmatrati u mnogim organizmima, od mikroskopskih algi do dubokomorskih riba. Bioluminiscencija je sposobnost organizama da proizvode svetlost zahvaljujući hemijskoj reakciji u njihovim telima. Ovaj fenomen ne samo da fascinira naučnike, već i privlači pažnju svih koji su imali priliku da ga vide u prirodi.
Najpoznatiji primer bioluminiscencije je verovatno svetlucanje meduza koje možete videti u oceanima širom sveta. Međutim, ovaj fenomen nije ograničen samo na meduze. Na primer, u plitkim vodama tropskih mora često možete videti male alge koje, kada su uznemirene, proizvode svetlosne efekte koji mogu stvoriti zapanjujuće svetlucave talase u vodi. Ova svetlost je rezultat hemijske reakcije između enzima zvanog “luciferaza” i molekula zvanih “luciferini”, koja oslobađa energiju u obliku svetlosti.
U šumama, određene vrste gljiva, poput onih iz roda Mycena, takođe imaju sposobnost bioluminiscencije. Ove gljive proizvode svetlost koja može biti dovoljno jaka da osvetli okolni materijal u mračnim područjima, čime pomažu u privlačenju insekata koji šire njihove spore.
Još jedan fascinantan primer bioluminiscencije je kod dubokomorskih riba i meduza koje koriste svetlost za privlačenje plena, komunikaciju ili maskiranje. U dubokim oceanima, gde je prirodna svetlost gotovo nepostojeća, bioluminiscencija igra ključnu ulogu u životu morskih stvorenja, omogućavajući im da prežive u ekstremnim uslovima.
Fenomen bioluminiscencije ne samo da doprinosi našem razumevanju prirodnih procesa, već i inspiriše naučnike i umetnike širom sveta da istražuju nove načine primene ove neverovatne sposobnosti, uključujući biotehnologiju i medicinu.
